Pierwsza niedziela po Wielkanocy, czyli druga Niedziela Wielkanocna to Święto Miłosierdzia Bożego. Wpisał je do kalendarza liturgicznego najpierw Franciszek kard. Macharski dla archidiecezji krakowskiej (1985), a potem niektórzy biskupi polscy w swoich diecezjach.
Na prośbę Episkopatu Polski Ojciec Święty Jan Paweł II w 1995 roku wprowadził to święto dla wszystkich diecezji w Polsce. W dniu kanonizacji Siostry Faustyny 30 kwietnia 2000 roku Papież ogłosił to święto dla całego Kościoła. Jan Paweł II, jako orędownik kultu bożego miłosierdzia odszedł do Domu Ojca w wigilię tej uroczystości 2 kwietnia 2005 roku.
„Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia (Dz. 299). Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski” – pisała relację rozmowy z Jezusem Święta Siostra Faustyna Kowalska w „Dzienniczku” (Dz. 699).
Skorzystajmy z tego czasu szczególnej łaski Boga. Komunia święta godnie przyjęta sprawi wedle obietnicy Pana Jezusa zupełne darowanie wszystkich kar za grzechy. W godzinie Miłosierdzia (15°°) nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego i później Eucharystia.